فواید روغن مالی
1. نرمی پوست، تقویت حافظه، باز کردن مجاری آب در بدن؛
امیرالمؤمنین علی(ع) فرمودند: «روغن (مالیدن به پوست) آن را نرم و عقل را زیاد می‌کند. روزنه‌های پوست را پاک می‌کند و آلودگی تن را از بین می‌برد و رنگ پوست را روشنی می‌بخشد».1
2. از بین بردن آلودگی و روشن شدن رنگ پوست؛
امام جعفر صادق(ع) فرمودند: «روغن پوست را نرم و عقل را زیاد می‌کند، و مجارى آب بدن را پاک مىسازد، و آلودگى تن را از بین می‌برد و رنگ پوست را روشن مىگرداند».
3. ایجاد توانگری؛
امام جعفر صادق(ع) فرمودند: «روغن مالیدن توانگری را ظاهر می‌کند».
و در حدیث دیگر فرمودند: «روغن مالیدن به بدن فقر را از بین خواهد برد».2
4. دوری شیطان؛
پیامبر اکرم(ص)در وصیت خود به امیرالمؤمنین علی(ع) فرمودند: «اى على روغن زیتون بخور و آن را بخود بمال که هر کس روغن زیتون بخورد و بر بدن بمالد شیطان تا چهل روز به او نزدیک نخواهد شد».3
5. از بین برنده خشکی لب؛
امام رضا(ع) فرمودند: «هر کس می‌خواهد که لب‌هایش نترکد و از آن ناسور بیرون نزند، به ابرو‌های خود روغن بمالد».4
6. برطرف کننده ترک دست و پا؛
مردی به امام جعفر صادق(ع) از ترک دست و پا شکایت کرد امام فرمودند: «پنبه‌ای بردار و در او روغن بان قرار بده و آن را در نافت بگذار».5
7. برای زکام؛
امام جعفر صادق(ع) فرمودند: «روغن بنفشه را در پنبه قرار بده و در مقعد قرار بده در موقع خواب، به خواست خدا برای سرماخوردگی مفید است».6
8. جلوگیری از بواسیر و ناراحتی‌های تناسلی؛
امام رضا(ع) فرمودند: «کسی که می‌خواهد از درد قسمت پایین بدن ایمن باشد و مبتلا به بواسیر نشود هر شب هفت عدد خرمای برنی با روغن زرد گاوی بخورد و ما بین دو بیضه را با روغن ایرساء خالص چرب کند».7
9. جلوگیری از جوش؛
امام رضا(ع) فرمودند: «اگر می‌خواهی جوش و غیر آن در بدنت ظاهر نشود، هنگامی که می‌خواهی حمام بروی ابتدا بدنت را با روغن بنفشه روغن مالی کن».8
10. جلوگیری از سوزش نوره؛
امام رضا(ع) فرمودند: «کسی که می‌خواهد از سوزش نوره در امان باشد کمتر آن را هم بزند و وقتی نوره کار خود را در زدودن موها انجام داد به شستن آن اقدام کند و بدن را با مقداری روغن گل سرخ، روغن مالی کند».9
———–
1. «الدهن یلین البشره و یزید الدماغ و و یسهل مجاری الماءویذهب القشف ویسفر اللون». محمد بن یعقوب کلینى، الکافی، ج6، ص519.
2. محمد بن یعقوب کلینى، الکافی، ج6، ص519.
3. «یا عَلِی کلِ الزَّیتَ وَ ادَّهِنْ بِهِ فَإِنَّهُ مَنْ أَکلَ الزَّیتَ وَ ادَّهَنَ بِهِ لَمْ یقْرَبْهُ الشَّیطَانُ أَرْبَعِینَ صَبَاحا». طبّ الرضا(ع)، ص172.
4. «وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ لَا تَنْشَقَّ شَفَتَاهُ وَ لَا یخْرُجَ فِیهَا بَاسُورٌ فَلْیدْهُنْ حَاجِبَهُ مِنْ دُهْنِ رَأْسِهِ». محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج59، ص325.
5. «شَکا رَجُلٌ إِلَى أَبِی عبدالله(ع)شُقَاقاً فِی یدَیهِ وَ رِجْلَیهِ فَقَالَ لَهُ خُذْ قُطْنَةً فَاجْعَلْ فِیهَا بَاناً وَ ضَعْهَا فِی سُرَّتِک». محمد بن یعقوب کلینى، الکافی، ج6، ص523.
6. «تاخذ دهن البنفسج فی قطنه فاحتمله فی سفلتک عند منامک فانه نافع للزکام ان شاءالله تعالی». حسن بن فضل طبرسى، مکارم الاخلاق، ص377.
7. «وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یأْمَنَ مِنْ وَجَعِ السُّفْلِ وَ لَا یظْهَرَ بِهِ وَجَعُ الْبَوَاسِیرِ فَلْیأْکلْ کلَّ لَیلَةٍ سَبْعَ تَمَرَاتٍ بَرْنِی بِسَمْنِ الْبَقَرِ وَ یدَّهِنُ بَینَ أُنْثَییهِ بِدُهْنِ زَنْبَقٍ خَالِص». محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج59، ص324.
8. «فَإِذَا أَرَدْتَ أَنْ لَا یظْهَرَ فِی بَدَنِک بَثْرَةٌ وَ لَا غَیرُهَا فَابْدَأْ عِنْدَ دُخُولِ الْحَمَّامِ فَدَهِّنْ بَدَنَک بِدُهْنِ الْبَنَفْسَجِ». طب الرضا(ع)، ص31.
9. «وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یأْمَنَ إِحْرَاقَ النُّورَةِ فَلْیقَلِّلْ مِنْ تَقْلِیبِهَا وَ لْیبَادِرْ إِذَا عَمِلْتَ فِی غَسْلِهَا وَ أَنْ یمْسَحَ الْبَدَنُ بِشَیءٍ مِنْ دُهْنِ الْوَرْدِ فَإِنْ أَحْرَقَتِ الْبَدَنَ وَ الْعِیاذُ بِاللَّهِ یؤْخَذُ عَدَسٌ مُقَشَّرٌ یسْحَقُ نَاعِماً وَ یدَافُ فِی مَاءِ وَرْدٍ وَ خَلٍّ یطَّلَى بِهِ الْمَوْضِعُ الَّذِی أَثَّرَتْ فِیهِ النُّورَةُ فَإِنَّهُ یبْرَأُ بِإِذْنِ اللَّهِ». همان، ص34.