بخش چهارم: در تغذیه تعادل و تناسب را رعایت کنید.

طبع گرم را به سردی و طبع سرد را به گرمی و طبع مرطوب را به خشک و خشک را به مرطوب معتدل ‏نماییم.
روزی در مجلس منصور طبیبی هندی به امام جعفر صادق(ع) گفت: شما از طبّ چه می‏دانید؟ امام(ع) فرمودند: من طبع گرم را به سردی و طبع سرد را به گرمی و طبع رطب را به یابس و یابس را به رطب معالجه می‏نمایم.. همۀ امور را به خدا وا می‏گذارم [یعنی شفا را از خدا می‏خواهم] و به آنچه که پیامبر اکرم(ص) دستور داده، عمل می‌کنم. سپس فرمودند: بدان که پر کردن معده، سبب هر دردی است و پرهیز [از پرخوری] داروی هر دردی است و بدن را باید به آنچه عادت نموده، تأمین نمود. مرد طبیب گفت: مگر طبّ جز این است؟ امام جعفر صادق(ع) فرمودند: آیا فکر می‌کنی که من این سخنان را از کتاب‏های طبّ برگرفته ام؟ طبیب گفت: آری. امام(ع) فرمودند: به خدا سوگند! آنچه که بیان کردم جز از جانب خداوند نبود…
——————
1-«یا أبا عبدالله أترید مما معی شیئا قال لا فإن معی ما هو خیر مما معک قال وما هو؟ قال اداوی الحار بالبارد والبارد بالحار والرطب بالیابس والیابس بالرطب وأرد الامر کله إلى الله عزوجل واستعمل ماقاله رسول الله(ص) واعلم ان المعدة بیت الداء و اعود البدن ما اعتاد فقال الهندی. وهل الطب إلا هذا؟ فقال الصادق(ع) أفترانی من کتب الطب اخذت قال نعم قال لا والله ما أخذت إلا عن ظالله سبحانه». شیخ صدوق، علل الشرائع، ج1، ص99؛ محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج10 ص207.