رنگ لباس

رنگ ها فلسفه,روان شناسی و جایگاه مخصوصی در سبک زندگی اسلامی دارند که امروزه بخش کوچکی از آن توسط دانشمندان بزرگ جهان اثبات شده است. جایگاه رنگ ها در نوع لباس پوشیدن,معماری,مراسمات و بسیاری از موارد دیگر در سبک زندگی اسلامی آمده است و آیات و روایات زیادی در اینباره داریم.در ادامه به قسمتی از کتاب حلیه المتقین که نوشته عالم ربانی مرحوم علامه محمد باقر مجلسی(قدس سره) در آداب,سنت ها و اخلاق اسلامی است می پردازیم. این قسمت در بیان رنگ هایی که در جامه(لباس) سنت یا مکروه است نوشته شده است.
بهترین رنگ ها در جامه(لباس) سفید است و بعد از آن زرد و بعد از آن سبز و بعد از آن سرخ نیمرنگ و کبود و عدسی. مکروه است سرخ تیره خصوصا در نماز. و پوشیدن جامه سیاه کراهت شدید دارد در همه حال,مگر عمامه و عبا و موزه. و اگر عمامه و عبا هم سیاه نباشد بهتر است.
در چند حدیث معتبر از حضرت رسول(ص) منقول است که: بپوشید جامه سفید که آن نیکوتر و پاکیزه ترین رنگ هاست, و مرده های خود را در آن کفن کنید.
از حضرت صادق(ع) مروی است که حضرت امیرالمومنین(ع) در اکثر اوقات جامه سفید می پوشیدند.و حفص مؤذن روایت کرده است که دیدم حضرت امام جعفر صادق(ع) را در میان قبر و منبر نماز می کردند(می خواندند) و جامه زردی به رنگ “به” پوشیده بودند.
در حدیث حسن از زراره منقول است که حضرت امام باقر(ع) بیرون آمدند,جبه خز زرد و ردای خز زرد پوشیده بودند.
در حدیث معتبر منقول است که حکم بن عتبه به خدمت حضرت امام باقر(ع) رفت,دید که جامه(لباس) سرخ تیره به گل کافشه رنگ کرده بودند پوشیده است.حضرت فرمودند که در این جامه چه می گویی؟حکم گفت که: چه گویم در چیزی که شما پوشیده باشید, اما جوانان شوخ که در بین ما این جامه را می پوشند, ما ایشان را عیب می کنیم. حضرت فرمودند که زینت خدا را کی حرام کرده است؟ بعد از آن فرمودند که به این سبب این جامه را پوشیده ام که تازه داماد شده ام. در حدیث حسن از حضرت جعفر صادق(ع) منقول است که جامه سرخ تیره پوشیدن کراهت دارد مگر برای نو داماد.
در حدیث معتبر از یونس منقول است که حضرت امام رضا (ع) را دیدم که طیلسان(نوعی رداء و لباس بلند) کبود پوشیده بودند. و از حسن زیات منقول است که دیدم حضرت ابی جعفر (ع) را که جامه ای به رنگ گل سرخ پوشیده بودند. و محمد بن علی روایت کرده است که حضرت امام موسی(ع) را دیدم که جامه عدسی پوشیده بودند. و از ابی العلا منقول است که حضرت صادق (ع) را دیدم که در حال احرام “برد یمنی” پوشیده بودند.
از حضرت امام جعفر صادق(ع) منقول است که جبرئیل در روز آخر ماه مبارک رمضان بر حضرت رسول (ص) نازل شد, بعد از نماز عصر چون به آسمان رفت حضرت رسول(ص) فاطمه(س) را طلب فرمود که شوهر خود علی(ع) را بطلب,پس چون حاضر شدند حضرت امیرالمؤمنین(ع) را در جانب چپ نشانید و دستش را گرفت و در دامن خود گذاشت,پس فرمود که:میخواهید شما را خبر دهم به آنچه جبرئیل مرا به آن خبر داد؟گفتند بلی یا رسول الله.فرمود که:جبرئیل گفت:که در قیامت من در جانب راست عرش خواهم بود و خدای متعال دو جامع به من پوشاند ,یکی سبز و دیگری سرخ به رنگ گل,تو یا علی در جانب راست عرش باشی و دو جامه چنین بر تو پوشانند. پس راوی عرض کرد مردم رنگ سرخ چنین را مکروه می دانند. حضرت فرمود چون خدا حضرت عیسی (ع) را به آسمان برد,دو جامه چنین بر او پوشانید.
و به سند معتبر از حضرت امیرالمؤمنین (ع) منقول است که شخصی از حضرت صادق (ع) پرسیدند که در کلاه سیاه نماز بکنم؟(بخوانم؟) فرمود که در آن نماز مکن که لباس اهل جهنم است.از حضرت رسول(ص) منقول است که مکروه است سیاه مگر در سه چیز:در موزه و عمامه و عبا. 1
رنگ آبی آسمان رنگ اعتدال و موافق با مزاج همه ی انسان ها است
اکثریت مخلوقات حیوانی رنگ آبی آسمان را دوست دارند .
رنگ سبز نیز رنگی معتدل است و گرایشی به سوی گرمی آرامبخش دارد .

هر گاه در معرض دید انسان های نا امید قرار می گیرید از پوشش سبز رنگ استفاده کنید .

انسان های افسرده را باید در مناظر سبز رنگ (طبیعت ) قرار داد .
رنگ سفید سرد است و موجب انعکاس سردی در روح و روان و بدن می شود .
رنگ سیاه نیز سرد است .سردی رنگ سیاه بیشتر از رنگ سفید است از این رو می توان گفت رنگ سیاه سرد و خشک و رنگ سفید سرد و تر است .
تماشای مستمر این رنگ ها (سیاه و سفید) سردی اندیشه و نا امیدی و غمگینی می آورد .
رنگ قرمز، رنگ گرم تحریک کننده دارد و تماشای گلزارهای با رنگ قرمز گرمابخش است و انرژی می دهد و شادی می آفریند، صحنه های سراسر با پوشش گلگون، حرارت زا و تحریک کننده بوده و موجب طغیان و فوران گرمی و انرژی می شود . و برای انسان های گرم مزاج زیان بخش است.
رنگ زرد، زرد روشن و زرد نارنجی نشاط بخش است.
رنگ آجری، رنگ خاکی، گندم گون، مایل به روشنی و تیرگی، رنگ اعتدال و آرامش اند .
افراد باید به تناسب شرایط مزاجی،خود را در معرض تماشای رنگ های متفاوت قرار دهند و از تماشای رنگ های خاصی پرهیز نمایند.
رنگ قرمز: مزاج گرم دارد
میوه های قرمز رنگ در پاکی خون اثرگذار بوده و باعث ساخته شدن خون جدید می شوند.براثر استفاده از رنگ قرمز ارتعاشات درمان کننده و تقویت کننده ای برقرار می شود
این اثرات در موارد کم خونی،لاغری و نحیفی، سردی دست و پاها و در موارد فقر غذایی می تواند کمک کننده باشد و در تأمین انرژی بدن همراه با سایر مکمل های غذایی بسیار کارساز است. رنگ چهره افراد دموی قرمز می باشد.
رنگ نارنجی: مزاج گرم دارد.
رنگ نارنجی علامت انرژی می باشد.این رنگ از اختلاط دو رنگ قرمز و زرد حاصل می شود. اکر رنگ قرمز را نشانه شخصیت و رنگ زرد را نشانگر عقل بدانیم از جمع شدن این دو به غلبه بر خشم و کنترل بر خویش حاصل می شود.
رنگ زرد: رنگ زرد مزاج گرم و خشک دارد
کسانی که غلبه صفرا دارند از این رنگ نباید استفاده کنند و افراد بلغمی این رنگ برای ان ها مفید است
.این رنگ علامت هوش،فهم،درایت زیاد و عشق ورزی می باشد. رنگ زرد دارای قدرت درمان کنندگی در مورد دیابت و تحریک روده بزرگ و یبوست می باشد.رنگ چهره افراد دچار غلبه صفرا زرد می باشد که برابری دارد با عنصر آتش.
اگر یک فرد صفرایی عصبانی شد رنگ زرد را از جلوی روی او دور کنید
رنگ سبز:
رنگ سبز دارای ارتعاشات متعادل کننده مهمی برای سیستم عصبی می باشد.مزاج این رنگ معتدل است. رنگ سبز موجب تهییج،التهاب یا حساسیت نمی شود. رنگ سبز اثر آرام بخش جدی روی قلب دارد
واقعا که تمام کارهای خداوند روی حکمت بوده حتی در افرینش رنگ ها
رنگ و ابی و سبز که بیشتر در طبیعت استفاده شده برای همه مزاج ها مفید است و معتدل المزاج است.
رنگ آبی
رنگ آبی: مزاج خنک دارد.رنگ آبی موجب آرامش و تشعشعات صلح آمیز شده، دارای کیفیت خواب آور است. رنگ آبی سبب ایجاد روحیه مثبت و ترفیع فرد می شود.همچنین آبی فیروزه ای برای ایرانیان علامت پیروزی می باشد.
رنگ نیلی :
این رنگ شروع لطافت طیف های نور می باشد. نیل به روحانیت،خودکفایی و عقل می باشد. رنگ نیلی موجب گشادگی چشم سوم (دید درون و برون) می گردد
رنگ بنفش:
این رنگ طیف مربوط به تسلط روحانی است. معتدل است با گرایش به سردی. بالاترین و عمیقترین طیف نوری است که با بالاترین عامل وجودی یعنی فهم عالی ارتباط دارد.
———————
1. برگرفته از کتاب حلیله المتقین فصل چهارم