رسیدگی به موی سر

موی سر، یکی از عناصر اصلی در شکل ظاهری هر فرد است. زیبایی رو و صورت آدمی، در کنار موی سر جلوه می کند، که این تقارن و ملازمتِ صورت زیبا با موی سر، نزد بانوان، خود را بیشتر می نمایاند. اگر فرد زیبایی را در نظر بگیرید که تمام اجزای صورت او یعنی چشم، ابرو، لب ها، بینی و… متناسب و زیبا باشند، امّا موی سر نداشته باشد، خواهید دید که نه تنها آن زیبایی جلوه نمی کند، بلکه ممکن است آن فرد، زشت هم به نظر برسد.
در همین باره حدیثی از پیامبر اکرم نقل شده که اهمّیت موی سر را در زیبایی نشان می دهد.
وَرَدَ فی الحَدیثِ اَنّ رَسُولَ اللّه(ص): نَهی المَرْأَةَ الّتی وَصَلَتْ إِلی حَدِّ البُلوغِ اَنْ تَتَشَبَّه بِالرِّجالِ فی قَصِّ شَعْرِها مِنَ الخَلْفِ أَوْ مِنَ الوَسَطِ أَوْ مِنَ الأمام.1
پیامبر اکرم نهی فرمود از آن که زنی (دختری) به حدّ بلوغ رسیده باشد و مانند مردان، موهای خود را از پشت سر یا از میان یا از جلوی سر کوتاه نماید.
امام صادق(ع) نیز فرمود: الشَّعْرُ الحَسَنُ مِنْ کَسْوَةِ اللّه؛ فَأکْرِمُوه. 2
موی زیبا از پوشش های خداست؛ پس آن را گرامی بدارید.
در مورد نگهداری از مو نیز روایاتی آمده است؛ از جمله پیامبر اکرم فرمود:
مَنْ اتَّخَذَ شَعْراً، فَلْیُحْسِنْ وَلایَتَه أو لِیَجُزَّه. 3هر کس موی سرش را بلند می گذارد، خوب نگهداری کند یا آن که کوتاهش نماید.
امام صادق (ع) نیز فرموده است: إسْتَأْصِل شَعْرَکَ یَقِلُّ دونُهُ وَدوَابُّه وَوَسِخُهُ وتَغْلُظْ رَقَبَتُک وَیَجْلُو بَصَرُکَ.4
موی سرت را کوتاه کن؛ چرا که (با کوتاه شدن مو) آلودگی ها و انگل های آن، کم و گردنت استوار و نور دیده ات افزون می شود.
درباره شانه زدن مو و فایده های بسیاری که دارد، روایات متعدّدی از معصومین ذکر شده. امام صادق(ع) در تفسیر کلمه «زینت» در آیه «خُذُوا زِینَتَکُم عِنْد کُلِّ مَسْجِد» (در هر مسجد، زیورهای خود را به همراه برید) فرموده است: (الزینةُ) المِشْطِ؛ فَإنَّ المِشْطَ یَجْلِبُ الرِّزْقَ ویُحَسِّنُ الشَعْرَ وَیُنَجِّز الحاجَة ویَقْطَعُ البَلْغَم.5
منظور، شانه است؛ زیرا (شانه زدن،) روزی می آورد؛ مو را زیبا می کند؛ حاجت را برآورده می سازد و بَلغَم را از بین می بَرد.
درباره روغن زدن مو نیز امام صادق(ع) می فرماید: إذا أخذْتَ الدِّهنَ علی راحَتِک فقُل: اللهُمَّ إنّی أَسْأَلُکَ الزَّیْنَ والزینَة. 6
موقع روغن زدن مویِ سر بگو: بارالها! از تو درخواست زیبایی و زینت دارم.
———-
1. تذکرة الفقهاء، ج 1، ص 390.
2. من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 129.
3. الکافی، ج 6، ص 485.
4. همان، ج 6، ص 484.
5. الخصال، ص 268.
6. الکافی، ج 6، ص 520.