عطر زدن

شاید به نظر رسد که آراستگی ظاهری فقط مربوط به دیدنی ها و آنچه چشم نظاره می کند باشد؛ گو این که از نظر لغت نیز چنین معنایی از آن برداشت می شود. در عرف و عادت مردمِ سراسرِ دنیا، استفاده از بوی خوش برای خنثی کردن بوی نامطبوع عرق بدن یا حتّی اگر بدن بوی نامطبوعی هم نداشته باشد، به جهت خوشایند بودن برای خود و دیگران، امری معمول و عادی است. سخن مشهوری بر سر زبان مسلمانان رایج است که پیامبر اسلام(ص) بیشتر اموال خود را برای استفاده از بوی خوش هزینه می کرد، که احتمالاً از این روایت امام صادق(ع) برگرفته شده است: کَانَ رَسُولُ اللّه(ص) یُنْفِقُ عَلَی الطِّیبِ، أکْثَر مِمّا یُنْفِقُ عَلی الطَّعامِ.1
پیامبر اکرم برای بوی خوش، بیشتر از غذای خود هزینه می کرد.
حدیث معروف دیگری از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود: حُبِّبَ اِلیَّ مِنَ الدُّنْیا ثلاثٌ: النِّساءِ والطِّیبِ وَقُرَّةُ عَیْنی فی الصَّلاةِ.2
از دنیا سه چیز را دوست دارم: زنان، بوی خوش و نماز را که نور چشم من است.
امام رضا(ع) نیز می فرماید: لا یَنْبَغی لِلرَّجُلِ أَنْ یَدَعَ الطِّیب فی کُلِّ یَومٍ؛ فَإِنْ لَمْ یَقْدِر عَلَیْهِ فَیَوْمٌ وَیَومٌ، فإنْ لَمْ یَقْدِر، فَفِی کُلّ جُمُعَةٍ؛ وَلا یَدَعْ ذلِک.3
سزاوار نیست برای مرد که استفاده هر روزه از بوی خوش را ترک کند. اگر نتوانست، یک روز در میان و باز اگر نتوانست، در هر جمعه خود را خوشبو کند و هیچ گاه این کار را رها نکند.
همچنین امام صادق(ع) می فرماید : رَکعَتان یُصَلّیها المُتَعَطِّرُ أفْضَلُ مِنْ سَبعینَ رَکعَةٍ یُصَلّیها غَیْرُ مُتَعَطِّرٍ.4
دو رکعت نماز که با بوی خوش گزارده شود، بهتر است از هفتاد رکعت که بدون بوی خوش بگزارند.
————–
1. مکارم الأخلاق، ج 1، ص 104.
2. الخصال، ص 165
3. بحارالأنوار، ج 73، ص 140.
4. ثواب الأعمال، ص 362.