کوتاه کردن ناخُن

یکی دیگر از نعمت های خدایی و نمودهای زیبایی انسان که در نگاه اوّل به نظر نمی آید، وجود ناخن در دست و پای آدمی است؛ امّا هنگامی این نعمت اهمّیت خود را بیشتر نمایان می سازد که خدای ناخواسته، بر اثر بیماری یا حادثه ای، یکی از ناخن های خود را از دست بدهید، خواهید دید که شکل ظاهری دست و پا، نمایی نازیبا خواهند گرفت.
درباره توجّه به این جزء از بدن و تمیز نگاه داشتن آن، امام باقر(ع) می فرماید:
إنَّما قُصَّتِ الأَظْفارِ؛ لِأَنَّها مُقیِلُ الشَّیطْانِ، وَمِنْهُ یکُونُ النِّسیان. 1
به این دلیل ناخن ها را کوتاه می کنید، چون محل استقرار شیطان است و از (آلودگی) آن، فراموشی به وجود می آید.
همچنین امیرالمؤمنین(ع) می فرماید: تَقْلیمُ الأَظْفارِ، یَمْنَعُ الدَّاءَ الأَعْظَم، وَیَدُرُّ، الرِّزْقَ.2
کوتاه نمودن ناخن ها از بیماری عظیم جلوگیری می کند و باعث سرازیر شدن روزی می گردد.
در بعضی از روایات، حتّی به جنبه ظاهری و زیبایی ناخن برای زنان نیز توجّه شده است.
درباره امام صادق(ع) نقل شده است که: قالَ لِلرِّجالِ: قُصُّوا أَظافِیرَکُم، و لِلنِّساءِ: اُتْرُکْنَ فَإِنَّه أزْیَنْ لَکُنَّ.3
به مردان فرمود: ناخن های خود را کوتاه کنید و به زنان فرمود: ناخن های خود را بلند نگه دارید که برای شما زیباتر است.
————-
1. مکارم الأخلاق، ج 1، ص 154.
2. الکافی، ج 6، ص 490.
3. بحارالأنوار، ج 73، ص 123.